Don’t cry for me Argentina

Het is al weer een weekje of twee geleden sinds we onze laatste blog posten, dus het werd weer eens tijd. Zeker nu we bezig zijn aan de laatste dagen zuidelijke Zuid Amerika (Argentinië, Chili en Uruguay). Wat een geweldig mooie landen en gelukkig is het weer ons ook erg goed gezind. Na afscheid genomen te hebben van Jimmy (snik, snik) in Punta Arenas, hebben we ook Chili vaarwel gezegd. Het national Park Torres del Paine was de laatste noemenswaardige plaats in Chili, wat een natuurgeweld en niet vreemd dat vele vele wandelaars dit park bezoeken. Veel mensen wandelen de meerdaagse W, wij het middelste streepje van de W ;-) oftewel Valle Frances. Een mooie dag-wandeling die een gletsjer volgt na eerst een boottochtje over een azuurblauw meer. Het weer kan trouwens wel erg snel omslaan in Patagonië, zo merkte we ook tijdens de wandeling. Rond 3 uur begon het te miezeren en trok de wind aan, en toen wij rond 5 uur weer op het begin (en eind)punt aankwamen waren we blij dat we de boot terug konden nemen. Tenminste “bootje komt zo, bootje komt zo”, als hij niet stuk is. Wat volgens de parkranger dus het geval was, balen omdat wij dus niet voorbereid waren op slecht weer. Gelukkig bleek het redelijk snel gefixt, maar alles bij elkaar heeft geleid tot een behoorlijke verkoudheid bij Hub, die Christel ook weer aanstak. Puerto Natales en Punta Arenas waren dus niet echt bijzonder, leuk om even bij te komen van al dat gekampeer. 

Sushi in Punta Arenas was zo wel een beetje het hoogtepunt (not), Sushi uit de frituur wel te verstaan. Een 12-uur durende busreis (die gelukkig 11 uur duurde waarvan 1 ½ uur wachten op een veerboot en een uur bij de grensovergang) bracht ons op een bekende plaats – Ushuaia oftewel “Fin del Mundo” (Einde van de Wereld). Hier waren we 12 jaar geleden ook al eens als beginpunt voor de trip naar Antarctica. Waar kan toerisme toe leiden? 12 jaar geleden een rustig, ingeslapen plaatsje… nu booming vooral door de enorme boost van “cruises” naar Antarctica. 12 jaar geleden waren het vooral kleine boten (<50 passagiers) die de oversteek maakte, nu van die enorme cruiseboten. Wil trouwens niet zeggen dat we geen leuke tijd hebben gehad in Ushuaia. 4 volle dagen waren misschien wat veel, maar hebben een mooie hike naar een kleine gletsjer gemaakt, Hub is naar de kapper geweest en heeft daarna Christel’s haar geverfd (verborgen kwaliteit of niet?). Verder beetje in het stadje rond gehangen en een mooie boottrip door de Beagle Channel gemaakt. Hoogtepunt naast zeehonden, leeuwen – een pinguïn kolonie, maar liefst drie verschillende types pinguïns gezien – de koning pinguïn was echt heel bijzonder. Zie je normaal alleen op bepaalde eilanden rondom Antarctica. Wel maar één gezien, maar toch. Heel bijzonder. Wel koud in Ushuaia, dus waren blij dat we het vliegtuig konden nemen naar het schiereiland Valdes om weer meer wildlife te spotten. Jammer genoeg geen orka’s gezien, was een kleine kans, maar een supergave trip gedaan. Één van de hoogtepunten tot nu toe, snorkelen met zeeleeuwen. Ons eerst in een wetsuit hijsen en met een bootje naar een zeeleeuwen kolonie. 

Heel veel kleine pups en wat een interactie, ze zwommen rondom, onder, achter en god weet waar nog meer. Stak je je hand uit gingen ze snuffelen, en zelfs beten ze (zachtjes) in je hand. 45 min was de maximale tijd, maar zouden we uren in het water kunnen liggen met die beesten. Pinguins, zeeolifanten, zeehonden kolonies, gordeldieren, nandu’s, guanaco’s, aasgieren, flamingo’s – wat een overdaad aan wildlife. Gelukkig hadden we een auto om ons van de een naar de andere plaats te brengen. Ook wel nodig want Valdes is redelijk uitgestrekt. Na 3 dagen Valdes, door met het vliegtuig naar Buenos Aires, ook hier waren we al eens eerder. Blijft een mooie stad met Tango, Evita, mooie gebouwen en wijn & bief. Nu zitten we een paar daagjes in Montevideo, maar daar later meer over. 

Later

Ps. nog even over die parkeerboete. Wat een gedoe, wij werden letterlijk van het Chileense kastje naar de muur gestuurd (of te wel van de politie, naar de muncipial, naar de politierechter en weer naar Wicked Vans). De boete liep alleen maar op (bedragen van 300 euro werden genoemd) voor een overtreding … op een zondagmiddag fout parkeren in een gehucht van niks…absoluut geen gevaarlijke situatie of zo... Uiteindelijk allemaal goed gekomen, toch nog 85 eurie kunnen aftikken maar betaald door Wicked. Ze hadden ook nog iets te settelen met ons (defecte Fiat Uno, foutje bedankt).