An end has a start

22 december 2019 - Texel, Nederland

IMG_E9782

Elk einde heeft een start, zo ook onze wereldreis. Vorig jaar rond deze (kerst)tijd waren we druk aan het pakken… niet alleen de inboedel (i.v.m. de verhuizing) maar ook de backpack. Ook besteden we (met veel plezier) de nodige uurtjes aan het plannen van onze trip. Natuurlijk kun je niet een heel jaar plannen, maar wel de grote lijnen en eerste maanden. Dat hield voor ons in het huren van een auto met rooftop-tent (remember our Fiat 😉), vlucht naar schiereiland Valdes in Argentinië en daarna door naar Colombia. Nu een jaar later en een paar dagen voor kerst kunnen we alleen maar concluderen dat het een GEWELDIG jaar was. 22 landen (of eigenlijk 23 als we Nederland ook meetellen) bezocht. Duizenden kilometers afgelegd per auto, vliegtuig, bus, trein, fiets, scooter en zelfs een zeilboot. En niet te vergeten de honderden kilometers te voet – jaja de Camino we zouden het bijna vergeten. Afgelopen weken hebben we naast genoten, ook veel terug gedacht aan de mooie tijd die wij beleefd hebben.

Maar terug naar waar we de vorige blog afsloten – Bagan. Je kunt niet naar Myanmar gaan zonder Bagan te bezoeken. De meest toeristische plek van het land, die een beetje te vergelijken is met Angkor Wat in Cambodja. We verbleven weer eens in een hostel. Ondanks dat we iets te oud zijn voor hostels 😉 kiezen we meestal een hostel als we lokale tips nodig hebben en/of sociale contacten. Beide vonden we in dit leuke hostel net buiten de oude stad. Gelukkig geen party hostel, de “jonge backpacker” die op zoek is naar feestjes blijft echt wel in Thailand of Bali. Wel de goedkoopste cocktails ooit! Twee mojito’s voor EUR 1,20 … natuurlijk kwamen we hier niet voor.

IMG_9388

Twee dagen pufte we met onze e-bike tussen de 2200 tempels, pagodes en stupa’s, de één nog indrukwekkender dan de andere. Overigens dachten wij (net als veel andere Europeanen) dat een e-bike een elektrische fiets was, niets was minder waar. Bleek gewoon een elektrische scooter te zijn waar je zonder helm bijna 50km/pu mee kunt rijden. Dus weer er op uit met een scootertje terwijl we dat ooit hadden afgezworen. Ondanks dat je geen tempels meer mag opklimmen voor zonsopkomst of -ondergang, waren dit wel de meest magische moment van de dag. Maar hoe vind je nu een mooie plaats om dit te bekijken (zonder tussen de honderden veelal Chinese en Franse toeristen te staan), gewoon wachten tot er een “local” naar je toe komt op een brommertje en vraagt “special place for sunrise / sunset”. En dan maar volgen op de stoffige zandweggetjes (in het donker) … paar Kyat betalen en hopelijk heb je dan een magisch moment. Wij hadden dat in ieder geval wel tijdens de zonsopkomst. Tientallen luchtballonen die langzaam over het gebied glijden. Honderden tempels die, zo als het lijkt, per minuut van kleur veranderen. Geweldig en dus ook niet vreemd dat dit zo’n populaire plaats is. Wel jammer van de Chinezen, wat zijn die gasten luidruchtig en je vind ze inmiddels met hordes in Zuid Oost Azië, Japan en andere landen die wij dit jaar hebben bezocht (niet direct in Zuid Amerika). Overigens hebben nog getwijfeld of wij ook een ritje moesten maken met de luchtballon, maar vonden de kosten toch echt te hoog. Ruim EUR 300 pp. voor 45 minuten in een ballon?!? WTF.

IMG_9261

Wij hadden nog één bijzondere trip gepland deze reis, een drie daagse wandeltocht door de binnenlanden van Myanmar. Hiervoor moesten wij afreizen naar het bergdorpje Kalaw, zo’n 200km van Bagan. 8 (!!) uur per bus of 3.5 uur per auto. Tja moeilijke keuze, gekozen voor een privé transfer dus. Begrepen al snel waarom het 8 uur per bus was, maar onze chauffeur reed als een gek. 100-110 km per uur op deze wegen … gelukkig hadden we nog een bergpas met de ene haarspinbocht naar de andere. Gelukkig omdat hier een stuk rustiger gereden moest worden. Aangekomen in Kalaw nog even de laatste zaken regelen voor de hike (o.a. rol WC papier kopen 😉) om de volgende dag te beginnen met de ongeveer 60-65 km track door de bergen naar Lake Inle. Wij waren met zijn zessen, samen met een Duits- (Andy en Christina) en Zwitsers koppel (Yasmine en Yannick). Leuke groep dat bleek al snel, gelukkig ook een leuke jonge gids die goed Engels sprak. Langzaam veranderde het landschap en zagen we steeds minder bossen en meer agricultuur. Totaal niet te vergelijken met hoe het er bij ons aan toe gaat. Tractors, nee hoor ossen met ploeg of gewoon oogsten met de sikkel. Het was net oogstperiode voor de rijst, dus voldoende activiteit. Mensen waren zo vriendelijk, kinderen continue met een glimlach (sommige waren wel een beetje bang voor die witte mensen). We liepen door een aantal kleine dorpjes en zelfs uitgenodigd bij mensen thuis in hun huis. Direct groene thee zetten met wat lokale knabbels (krokante varkenshuid) op tafel (of eigenlijk de vloer)… en dan via onze gids vragen stellen. Nog geen elektriciteit in de meeste huisjes, geen stromend water… terug in de tijd. Wij sliepen bij mensen thuis op een matje en onder een mosquito net. Douche, wc .. tja iets anders dan wij gewend waren. “Hole in the ground” en “bucket shower” of te wel gat in de grond en emmer met water om te douchen. Basic maar echt leuk. Ook gezellig ’s avonds mede door het geweldige eten dat we kregen. Naast de gids reed er een kok met ons mee (op een brommertje), wel via een andere weg omdat het wel erg kleine zandweggetjes waren (soms door rijstvelden of akkers). Jammer moest Andy en Christina de tweede dag opgegeven, Christina had een virus opgelopen en voelde zich beroerd. De tweede nacht waren we dus maar met zijn vieren, zou dus moeten leiden tot een rustigere nachtrust. Niet dus, de heer des huizes was een ENORME snurker. Volgens mij heeft het hele dorpje niet geslapen 😉 Maar dit kon de pret niet drukken, het was een GEWELDIGE ervaring. Laatste stuk was nog per lokale boot omdat wij het Inle meer moesten oversteken.

IMG_9398

Wij hadden in Inle (ook één van de toeristische plaatsen in Myanmar) een wat luxer hotel geboekt en wat was het fijn om lekker te kunnen douchen. Grappig genoeg sliepen Andy & Christina in hetzelfde hotel. ’s Avonds gezellig uiteten met zijn vieren en de dag erna samen een boot gehuurd  om het meer te bekijken. Leuke dag waar we de lokale ambachten op het meer bezochten (edelsmit, weverij, etc.) via een kanaal naar een gebied met wederom honderden pagodes (bijna net zo mooi als Bagan, maar stuk kleiner). De dagen erna wat gefietst (met een enorme rammelbak) rondom het gigantische meer, een wijngaarde bezocht en proeverij gedaan. Je zou denken Birmese wijn… zal wel bocht zijn. Maar niets was minder waar, het was een van de beste wijnen die wij de afgelopen maanden dronken. Beter dan bijvoorbeeld Griekse of Turkse wijn (tja als dat de standaard is). Waar de wijn geweldig was, waren de kappers een stuk minder. Goedkoop (EUR 1,20) is soms ook duurkoop. In Nederland maar weer laten bijwerken want het ziet er niet uit. Lake Inle was ook een plek waar we langzaam in “relax” modus kwamen, want daar kregen we ook het besef dat het er bijna opzat. Nou ja 2 weken…

QWJB4675

We vlogen vanuit Lake Inle naar de voormalige hoofdstad van Myanmar – Rangoon. Zeker geen mooie stad ondanks dat het een verbod heeft op brommertjes en het dus een stuk schoner zou moeten zijn. Weer veel monniken, tempels en boeddha’s  … jammer genoeg inmiddels niet meer direct interessant voor ons. Alhoewel de liggende boeddha behoorlijk indrukwekkend was! Grootse die wij ooit gezien hadden. Ook nog een tripje per trein gemaakt want volgens een reiswebsite was dit echt de moeite waard. Tja, het was vooral interessant ook te zien hoe de lokale bevolking reist en de krottenwijken aan de rand van de stad te zien. Myanmar is niet voor niets één van de armste landen van Azië en dat werd tijdens de enorm trage treinrit wel duidelijk. En toen zat Myanmar er weer op, terug naar Thailand. Niet meer om te reizen, maar de relax modus kon volledig aan. Via twee vluchtjes kwamen we aan op het voor ons bekende Phuket. In het gebied (Kata beach) waar ons luxe 5* hotel lag, waren we tijdens onze laatste wereldreis ook al geweest. Wat kan er veel veranderen in 10 jaar tijd! Strand is nog steeds even mooi, nog steeds verkopers die je proberen van alles aan te smeren op het strand. Maar inmiddels is Phuket overgenomen door de Russen! En dat is alles behalve rus-tig! Jammer, jammer.. want wat is het een lomp luidruchtig volk. Tenminste degene die wij tegenkomen op reis. Gelukkig evengoed een paar leuke dagen op Phuket gehad, mooi weer, lekker eten (denk veel vis). Dagje duiken rondom Phi Phi voor Hub.

IMG_9709

De allerlaatste bestemming voor ons in Thailand was Krabi (Ao Nang). Nog nooit geweest, maar ook geweldige locatie. Stranden misschien net iets minder dan Phuket, maar dat werd gecompenseerd door de mooie groene omgeving en karstgebergte. Gebied dat je uitnodigt om mooie trips te maken, maar ja wij waren in onze relax modus 😉. Toch nog één dagtripje dan maar, zee-kajakken met zijn tweeën naar mooie baaitjes en strandjes. Zeker een omgeving waar we nog wel eens willen terugkomen. Na nog een dagje duiken voor Hub zat het er echt op… via Bangkok terug naar Amsterdam. We kozen voor een avondvlucht van Krabi naar Bangkok en te slapen dicht bij het vliegveld. In een hostel met een kamer met stapelbed. Eindigen in stijl!

SQUY4432

Oorspronkelijke plan was om op 17 december ’s avonds naar het zuiden te rijden. Dit zodat we tijd zouden hebben om ons huurhuis in orde te maken voor kerstmis. Uiteindelijk hebben we geen huurhuis gevonden maar een gemeubileerd vakantiehuis en hadden we tijd over…tijd voor een verlenging dus. Hadden een aantal ideeën de revue laten passeren (London, zuid Europa), maar kwamen uit bij de Waddeneilanden. Waarom? Eigenlijk pas één keer geweest en wilde wel eens weten hoe mooi Nederland in de winter is.

En hoe was het? Geweldig. Alleen wel koud (en dan spreken ze op het journaal van zacht weer), maar gelukkig viel het weer 100% mee.  Hadden ons ingesteld op regen (winter in Nederland 😉). Veel gewandeld, geluncht in strandtentjes en gerelaxt in ons huisje op het bungalow park. Alleen de laatste weken geven al aan hoe afwisselt onze reis was. Van 5* hotels naar hostels, homestays en eindigen op een Roompot bungalowpark.

IMG_E9803

Once in a lifetime? Dacht het niet … reizen zit in ons bloed en ondanks we waarschijnlijk niet snel weer zo’n lange reis gaan maken, komt er weer een moment dat het gaat kriebelen. Het nalezen van deze blogs, maar ook die wij 10 jaar geleden hebben geschreven gaat ons daar zeker bij helpen. Hopelijk hebben jullie ook een beetje kunnen genieten van de blogs. Zo niet… jammer. Iedereen bedankt voor de reacties!

Dare to dream and remember “You can’t buy happiness but can always buy a plane ticket and that’s kind of the same thing.”

See you.

Foto’s

10 Reacties

  1. Marlies:
    22 december 2019
    Mooi samengevat
  2. Jeanne Brangers:
    22 december 2019
    Fijn om jullie blog te lezen en nu fijne kerstdagen thuis en een goede start in 2020 en ik hoop dat jullie snel weer een mooi eigen plekje vinden en ook weer van het werk kunnen genieten. Veel succes met alles.
  3. Marco keijsers:
    22 december 2019
    Bedankt voor de mooie verhalen was erg leuk om ze te lezen
  4. Emmy:
    22 december 2019
    Was heerlijk om die prachtige verhalen te lezen.
    Welcome back!!
    Gr Emmy
  5. Kevin en Rik:
    23 december 2019
    Wat een fantastische reis en ervaring hebben jullie gehad! Wij hebben meegenoten :-) Fijne dagen alvast alle goeds voor 2020!! Groetjes!!
  6. Toën Keijsers:
    23 december 2019
    Schoeën wêr veilig in terug in ôs kikkerlànk en moôge we straks aezel zegge tâege ow🤪
  7. Thérèse Treverlo-Poublon:
    23 december 2019
    Genoten hebben jullie, maar ook veel gezien.
    Mooie herinneringen om te koesteren.
    Wens jullie jullie fijne feestdagen,maar vooral een gezond en gelukkig 2020
    En veel reisplezier.
    Lieve kerstgroetjes Thérèse
  8. Erik en Annie korsten:
    23 december 2019
    Hoi Huub en Christel,
    Jullie kunnen terugkijken op een superervaring,wat een REIS,en heel leuk om al die reiservaringen te hebben kunnen lezen.
    Wij wensen jullie fijne feestdagen en een gelukkig en gezond 2020 toe.
  9. Thomas, Mieke, Sjoerd, Vera, Faas:
    24 december 2019
    Thx Chris en Hub voor t delen van jullie belevingen! Wij zijn blij dat jullie weer goed terug gekomen zijn. Xxx Mieke en de rest
  10. Nixole Laga:
    26 december 2019
    Was geweldig. Bedankt voor het meereizen.