Que Si, Que No

Inmiddels zitten we al weer in Argentinië (Bariloche), op zich al een hele uitdaging met ons beperkte of eigenlijk ZEER beperkte Spaans ;-) Zeg maar niveautje Jody Bernal. Er wordt in zowel Chili als Argentinië vrij beperkt Engels gesproken; meestal in hostels of campings gerund door buitenlanders. Gelukkig veel Zwitserse immigranten hier, zo we hebben al in CasaSuise en Suizlandia geslapen. Fijn om tips van hostels en campings (en ook medereisgenoten) te krijgen omdat we niet al te veel gepland hebben. In het Spaans werken die tips niet echt… 

Dat wij de taal niet gespreken zou dus niet echt een probleem moeten zijn, zeker in Chili waar het leven eigenlijk best veel op Europa lijkt. Argentinië is wel wat meer een uitdaging, ook al zijn we er pas net. Vooral pinnen / aan geld komen is een ramp, de meeste pin automaten geven slechts heel beperkt geld uit met torenhoge lokale commissies (soms wel 10% of meer). Blijkt Argentinië ook nog eens een “cash” land waarbij alles zo beetje contant afgerekend wordt. Overmorgen vertrekken we weer richting Chili waar alles net wat eenvoudiger is… wel wat duurder dat in Argentinië ;-)

Misschien of Facebook/Instagram al gelezen, maar we hebben dus tot nu toe niet al te veel geluk met het vervoer. Nog een behoorlijk verlate vlucht vanuit Amsterdam, weinig problemen met het lokale vervoer en busrit naar Valparaiso. Gezeik begon pas echt bij onze vrienden van Wicked Campers, wij hadden een gloed nieuwe Fiat Panda met rooftop tent gehuurd op maandag morgen (overigens bleek de Panda een Uno te zijn). Maar aangekomen bij Wicked, was het “busje komt zo, busje komt zo” of te wel heb geduld aan het einde van de dag is hij pas terug. “Pas terug” het was toch een gloednieuwe auto?? Wij Santiago weer in (beetje rondhangen in het grootste winkelcentrum van Zuid Amerika) en om 17.00 terug naar de vrienden van Wicked… nee, hij was nog niet klaar. Uitgebreide controle (voor een gloednieuwe auto???) waarbij de hele vooras er af lag. Bleek dus niet helemaal in orde, om 19.15 reden wij eindelijk weg naar het wijngebied rondom Santa Cruz. Nog geen 2 km verder merkte we dat de auto niet in orde was, gelukkig alleen bij lage snelheden waardoor we toch Santa Cruz konden bereiken (2 ½ uur rijden over de snelweg). Volgende dag naar de garage en met handen en voeten uitleggen wat het probleem was en daar is Hub dus erg goed in. Zij begrepen in ieder geval dat er iets niet helemaal werkte, ruim anderhalve dag later weer vertrokken met nog steeds een “kapotte” Fiat. Gelukkig wel een mooie tijd gehad in Santa Cruz, maar een mountain bike gehuurd en een aantal wineries bezocht (lekker lunchen bij Montes met wijn en tour bij Vina Vue Manent). Hostel (want kamperen in een tent in de garage is niet echt iets voor ons) was echt superleuk, veel gelachen met mede reizigers uit Amerika, Engeland en Duitsland. 

Ons rode racemonster (want langzaam rijden zat er dus niet in) was gelukkig wel veilig volgens de garage en Wicked. Onderweg nog wel gestopt bij de Fiat Dealer, maar ook die zag er geen heil meer in. Vervangende auto dan maar via Wicked… tja ook dat was weer niet zo eenvoudig. 900 km verderop stond er eventueel één – onze Jimmy (of te wel Suzuki Jimny 4x4). Deze hebben we nu en hopelijk geen verdere problemen. Genoeg gezeur over het vervoer, want we hebben tot nu toe echt genoten. Zelfs van het kamperen en dat wil veel zeggen voor Christel ;-) Veel gewandeld, in Huerquehue National Park, Conguillo NP en Malalcahuello - gletsjer meren, besneeuwde vulkanen en andere Andes bergtoppen gezien. Al behoorlijk wat foto’s gemaakt dus .. Komende week zal het landschap weer behoorlijk veranderen als we naar het zuiden rijden. Wegen worden ook slechter, veel gravel wegen (en we hebben er al wat gehad). Dus in Jimmy we trust.

Later…

Ps. foto's komen later