Sleepless in Seattle

Het zit er weer op – de United States of America. Als onze reis bestond uit verschillende gedeeltes zou dit de afsluiting zijn van deel één. Vijf maanden door Zuid, Midden en Noord Amerika – wat een geweldige tijd met vele vele kilometers in huurauto’s, boten, vliegtuigen.. alleen de trein als vervoermiddel hebben we nog niet echt gehad. Ja straks naar Horst-Sevenum, maar of dat echt geldt ;-). Alleen in Amerika reden we al bijna 10,000 km met onze Bill (Dodge met kenteken BIL665, vandaar).

Terug naar waar we de laatste blog mee afsloten - kamperen in Napa. Slapen in de Dodge ging prima, alleen niet te veel draaien op het luchtbedje. Naast kamperen was de primaire reden van Napa de beroemde wijnvallei. Geweldige wijnen maken ze in California, dus bezoekje aan één (of meerdere ;-) wineries stond natuurlijk op het programma. Leukste was misschien wel een wijn / chocolade pairing bij Rutherford. Twee van onze favorieten (LOL).

Na Napa reden we via Humboldt State Park door naar Eureka. Soms heb je een eureka momentje… maar deze plaats had niet echt veel te bieden behalve een bierbrouwerij. Goede overnachtingsplek dus. Humboldt was wel bijzonder, de grootste bomen ter wereld zijn hier namelijk te vinden. En als we groot zeggen, bedoelen we ook groot - meer dan 100 meten hoog, moeilijk te bevatten als je er tussen staat. Bos was wel een beetje ‘spooky’, zeker als je elkaar kwijt raakt tijdens een wandeling (tja Hub moest weer eens vooruit lopen), je niemand tegenkomt en het een half uur duurt voordat je elkaar weer vindt. Oh ja er zaten ook beren in het bos.

Eureka was ook het einde van Californië en het begin van wat wisselvalliger weer. Regelmatig regenbuitje, maar daardoor ook erg groen. De volgende staat Oregon kenden we nog van Wie is de Mol (dat was weer even geleden) en stond vooral op Hub’s lijstje. Jammer genoeg was het enige National Park in Oregon (Crater Lake) een beetje een “bummer”. Weinig trails waren open i.v.m. sneeuw en het regende toen wij aankwamen. Eigenlijk was het meer niet te zien, de film in het vistor’s center was daardoor wel super. Een positieve verassing was Bend, heel leuk dorpje in Oregon wat barst van outdoor activiteiten, bierbrouwerijen, leuke cafés en restaurants. Dat je echt lekker Thais kunt eten in Bend hadden wij niet verwacht. Ook mooi gewandeld door lava stromen, ondergronds door een 2 km lange lava grot en langs de Deschute rivier. Erg groen allemaal en Oregon op zijn best! Wie is de Mol is ook in Bend opgenomen, maar om iets te herkennen - zoals in Colombia – is het te lang geleden. Na Bend stond de eerste echte stad na Las Vegas op het programma – Portland. Zou een superleuke stad moeten zijn, maar met een slogan “Keep Portland weird” hadden wij al onze twijfels. Het weer hielp niet echt mee, maar Portland vonden wij “so so”. Tijd zijn we goed doorgekomen door met de locals de NBA (basketbal) halve finales te kijken (Portland speelde, dus geweldige sfeer), naar de film te gaan en donuts te eten bij Vodoo (een aanraders in de stad, misschien zegt dat genoeg). Seattle was in ieder geval een heel stuk leuker. Voor Seattle deden we Olympic National Park en San Juan Islands aan. Mooi gewandeld met rivierotters, zeehonden etc. Maar de echte highlight was een geweldige boottrip door Canadees vaarwater (San Juan), in de verte Vancouver en heel dichtbij walvissen. Jammer genoeg geen Orka’s, maar de humpbacks waren ook heel mooi. Nog een nachtje gekampeerd op de San Juan Islands voordat we naar Seattle reden. Jammer genoeg was het in Seattle ook wat wisselvalliger qua weer, dus regelmatig effe een koffietentje binnen. Tijd hebben wij goed gebruikt om de Camino te plannen want behalve de vlucht naar Porto hadden we nog niet veel gedaan. Pike-market (grootste farmersmarkt van de US), originele Starbucks, geboorteplaats van Boeing, Amazon en Microsoft. Seattle heeft genoeg te bieden en dat zag je wel aan het aantal toeristen.

Vanuit Seattle hadden we 1,5 reisdag naar Yellowstone NP. Het oudste en kunnen we nu zeggen mooiste National Park van Amerika (al hoewel Yosemite … ) Maar wat is Yellowstone GEWELDIG. Wij zaten er in de juiste periode – nog niet superdruk maar bomvol ‘wildlife’. Vooraf niet kunnen denken dat wij 17 beren, wolven, coyote, vossen, bizons, elanden enz enz zouden zien. Jammer genoeg konden we niet al te veel wandelen wegens Hub’s blessure (wilde ook wat rust inplannen) maar ook omdat we geen bearspray hadden. Dit was dus echt nodig vernamen we van de verschillende locals die wij spraken. Het voelde een beetje als National Geographic. Veel mensen (vooral Amerikanen) die er nu specifiek zijn om beren en wolven te spotten met hun enorme telescopen, ze kennen de wolfpacks &  beren bij naam. En ze vonden het leuk om een praatje te maken en hun kennis met ons te delen. Naast wildlife in Yellowstone heb je de geothermische activiteiten (geisers, moddervulkanen, heet water bronnen in alle kleuren van de regenboog), diepe canyons en bergpieken. Eigenlijk heeft het alles. Kamperen in het park was wel koud, ’s nachts vroor het nog. Maar je moet er wat voor over hebben. Na Yellowstone deden we nog Grand Teton National Park aan waar we nog wat Grizzly beren zagen (laatste op ons wenslijstje).

En nu zitten we in Salt Lake City, meer specifiek het vliegveld. Te wachten op onze vlucht naar huis. Salt Lake City was ook de laatste “grote” stad die wij bezochten, leuke stad met heel veel mormonen invloeden. De mormonen of te wel Church of Jesus Christ of Latter-day Saints hebben hier hun eigen vaticaanstad. Heel vriendelijke mensen die allemaal een praatje wilde maken en hun prachtige gebouwen (tempels, kerken, conference centers) laten zien. Wij hebben in ieder geval veel geleerd over dit geloof, maar bekeren zit er niet in ;-)

De vlucht gaat boarden, dus ik ga de blog afsluiten. Tot in Amsterdam, Portugal of …